Kanak - kanak berkeperluan khas

DEFINISI KANAK-KANAK BERKEPERLUAN KHAS

Seseorang kanak-kanak itu dikatakan berkeperluan khas apabila memerlukan perhatian dan penjagaan yang berbeza berbanding dengan kanak-kanak normal dari pelbagai aspek. Ciri-ciri mental, keupayaan deria atau sensori, berkomunikasi, tingkah-laku sosial dan fizikal kanak-kanak khas ini berbeza dan memerlukan modifikasi atau perubahan dalam aktiviti-aktiviti sekolah ataupun perkhidmatan pendidikan khas.  Hal ini bertujuan untuk mengembangkan potensi diri kanak-kanak khas ke tahap yang optimum dan supaya mereka tidak tertinggal ke belakang kanak-kanak normal.

Terdapat pelbagai definisi mengenai kanak-kanak berkeperluan khas menurut ahli-ahli akademik. Antaranya, Pensyarah di Unit Asas Pendidikan Universiti Putra Malaysia (UPM), Prof. Madya Dr. Samsilah Roslan mengelaskan kanak-kanak berkeperluan khas ini adalah golongan yang memerlukan pendekatan pengajaran dan pembelajaran yang berbeza daripada murid biasa. Menurut laporan beliau di dalam Maklumat Pendidikan Khas (2003), murid berkeperluan khas terbahagi kepada murid bermasalah penglihatan, bermasalah pendengaran dan bermasalah pembelajaran.

Menurut Prof Richard Gargiulo, seorang pensyarah kanak-kanak berkeperluan khas dari University of Alabama kanak-kanak berkeperluan khas dapat ditafsirkan sebagai ;

‘Individuals who differ from societal or community standards of normalcy. These differences may be due to significant physical, sensory, kognitif, or behavioral characteristics. Many of these children may require educational programs customized to their unique needs.’

KLASIFIKASI KANAK-KANAK BERKEPERLUAN KHAS

Gargiulo juga turut  mengklasifikasikan jenis kanak-kanak berkeperluan khas.            Daripada lima jenis masalah yang diklasifikasikan di atas,  masalah-masalah sampingan, pakar-pakar yang diperlukan serta pelan tindakan bagaimana untuk membantu mendidik  kanak-kanak bermasalah pendengaran dan kanak-kanak bermasalah penglihatan akan dikupas dengan lebih lanjut.